yarı
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
yarı
[Köken: Yerel] Yarım, Yartı, Yarı
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
yarı
и. ярты, ярым □ yarı çıplak ярым ялангач; yarı çöl ярым чүл; yarı gece ярты төн; ярты төндә; yarı yolda ярты юлда; yarıda kalmak уртада калу
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
yarı
1. Buçuk
ercilasun1991
yarı
Türkiye Türkçesi: yarı
Azerbaycan Türkçesi: yarı yarım
Başkurt Türkçesi: yartı yarım
Kazak Türkçesi: jartı jarım
Kırgız Türkçesi: carım
Özbek Türkçesi: yärim
Tatar Türkçesi: yartı yarım
Türkmen Türkçesi: sud etmek
Uygur Türkçesi: sotlimak
Rusça: sudif razbirat' t'ajbu
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
yarı
is. Tən bölünmüş iki hissədən biri. Eyni yarısı. Almanın yarısı. Kitabın yarısını oxudum. Ömrünün yarısını səhayətdə keçirmişdir. – [Məhəmmədhəsən əmi] gəldi, tövləsini ortadan yarı böldü və küçəyə səmt bir qapı açdı... C.Məmmədquluzadə. Bəxtiyar yerə səpdiyi toxumun yalnız yarısını əldə edə bilmişdi. S.Hüseyn. • Yarı canı qalmamaq – həddindən artıq arıqlamaq, üzülmək, zəifləmək. Rəngi saralıb, qalmayıb əsla yarı canı; Bir gülməz oğul, vay! M.Ə.Sabir. Yarı canı... yanında qalmaq – birinin nigarançılığını çəkmək, biri üçün çox həyəcan və iztirab keçirmək. Ananın yarı canı balanın yanında qaldı. Ə.Vəliyev. Yarı gecə – gecə yarısı, yaxud ümumiyyətlə çox gec. Yarı gecə evə qayıtdıq. Yarı olmaq – 1) yarısı qurtarmaq, işlənib, xərclənib, sərf edilib yarısı qalmaq. Yağ yarı olubdur; 2) məc. şərik olmaq. Mənimlə qəmlərə yarı olarsız; Gözəlliyin intizarı olarsız. Aşıq Şəmşir. Yarı yolda qalmaq (dayanmaq) – səfəri başa çatdıra bilməmək, nəzərdə tutduğu yerə gedib çata bilməmək. Ac atlar sıldırım daşlıqlara çıxa bilməyib yarı yolda qaldılar. “Koroğlu”. Yarı yoldan qayıtmaq – nəzərdə tutulan işi tamamlamamaq, başa çatdırmamaq, yarımçıq qoymaq. Yarı yoldan qayıtmamaq üçün bir çarə tapdılar. Mir Cəlal. [Zahidoğlu:] Bu dəfə öldü var, döndü yoxdur, heç bir zaman yarı yoldan qayıtdı yoxdur! S.Rəhimov. yarı... – mürəkkəb sözlərin, “tam, tamamilə deyil, qismən, yarımçıq” mənasında olan birinci tərkib hissəsi; məs.: yapıqapalı, yarıaçıq, yarıaralı.