yançı
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
yançı
is. məh.
1. İki küsülü tərəfi barışdıran adam; vasitəçi. Xülasə, hər iki tərəf yançıların köməyi ilə bir-birinə güzəştə gedib toyu başlayacaqlar. R.Əfəndiyev. // Köməkçi, havadar. Əgər yançılar sakit dursaydı, ehtimal ki, bu söz burada qurtarıb gedərdi. Qantəmir.
2. məh. Yanında uşağı olan işçi qadın.