yaban
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
yaban
и. басу, кыр; yaban keçisi кыр кәҗәсе; yaban sarımsağı кыр сарымсагы □ yaban inciri инҗир ◊ yabana atmak игътибар итмәү, игътибарсыз калдыру
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
yaban
1. Barbar
ercilasun1991
yaban
Türkiye Türkçesi: yaban
Azerbaycan Türkçesi: yaban yabanı vähşi
Başkurt Türkçesi: kırağay
Kazak Türkçesi: jabayı tağı
Kırgız Türkçesi: capayı
Özbek Türkçesi: yàvvàyi
Tatar Türkçesi: kırğıy
Türkmen Türkçesi: yãba(k)
Uygur Türkçesi: arı
Rusça: derev'annıye vilı
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
yaban
is. [fars.] Çöl, biyaban, insan yaşamayan yer. ..Yabana hürən köpəklərin xırxırı, hürüşü kəsmə-kəsmə eşidilirdi. S.M.Qənizadə. ‣ Ağzını yabana qoymaq – boş-boş, hərzəhərzə danışmaq, ağzına gələni danışmaq. Sözüm yabana – söhbət əsnasında “sözüm sənə dəyməsin”, “sözüm sənə aid deyil” mənasında deyilən ifadə. Sözüm yabana, arvadım qəzetləri gətirdi: aldım, baxdım. C.Məmmədquluzadə.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
yaban
çöl, biyaban
{çöl, sahra}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
yaban
yabani