vurhavur
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
vurhavur
1. is. Dava, vuruşma, dalaşma, qarmaqarışıqlıq, səs-küy, qalmaqal. Kazım gülərək dedi: – Ay Allahqulu, yaxşı ki, yaxamızı bu vurhavurdan qurtardıq. Çəmənzəminli. Açıldı bayraqlar, çalında boru; Fələk görməmişdi bu vurhavuru. Ə.Cavad.
2. zərf Fəaliyyətlə, cəhdlə, durmadan, qızğın surətdə. Çörəkxanadakılar vurhavur işləyir, su tökür, xəmir yoğurur, kürəyə od qoyurdular. Mir Cəlal.
3. is. dan. Təntənə, dəbdəbə, calal mənasında. Qızı vurhavurla (z.) köçürdülər.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
vurhavur
dava, səs-küy, qalmaqal
{kavga, gürültü, patırtı}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
vurhavur
sıklık, sürekli, takırtı