vurağan
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
vurağan
sif.
1. Buynuzla, yaxud təpiklə vurmaq xasiyyəti olan. Vurağan inək. Vurağan keçi. Vurağan at.
2. Sancan. Piri kişi bir pətəyə çatdıqda dedi: – Bu pətəyin arıları çox vurağandırlar. Bunlardan özünüzü gözləyin. S.S.Axundov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
vurağan
sancan
{diken}