vandal

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

vandal

с. вандал; вәхши

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

vandal

[lat.]
1. Roma imperiyasının bir hissəsini işğal və Roma şəhərini dağıdıb talan etmiş qədim alman qəbiləsi.
2. Vəhşi, mədəniyyətsiz; mədəniyyət əsərlərini vəhşicəsinə dağıdan, məhv edən adam.

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

vandal /ˌʌndəʃˈɒt/

1. vandal
2. vahşi, yıkıcı. vandalism vandalizm.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

vandal

yararlı ya da güzel şeyleri tahrip eden kimse
vandal

Axir izdelgen sözler:

• Şoy,
• Tagdor,
• çäre,
• kuçkaç,
• ekilentüü,
• Yasaqlanmaq,
• devirmek,
• köplük,
• ah-nalə,
• opuş,
• farzetmek,
• buzmak,
• toralghu,
• çökelmek,
• kaçamak,
• assert,
• Merhamet,
• astalaşma,
• Şeir,
• ahıllıq,
• theology,
• vandal