uşatmak
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
uşatmak
[uşotmok], işl. 1. Döwmek, kül-uşak etmek, kül etmek, owratmak.Magtymguly, halkdan syryn gizlese, Dişini uşadyň ýalan sözlese! (Magtymguly). 2. gepl.d. Iri puly bölmek, owratmak, ownutmak. Onlugy uşatmak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
uşatmak
benzetmek, yerine koymak, uygun görmek, beğenmek, hoşlanmak. İgi adamğa uşatdım: iyi adama benzettim, kesine uşatğandı: kendine benzetmiş, uşatıp tanıdım: benzeterek tanıdım, ~ etmek: severek yapmak, uygun bularak yapmak, münasip görerek yapmak, uşatıp etgeni belgilidi: severek yaptığı belli, uygun bularak yaptığı belli, uşathanıñı al: beğendiğini al, uygun bulduğunu al, uşatmağanıñı belgili etme: hoşlanmadığını belli etme, uşatmağança et: hoşlanmamış gibi yap, memnun olmamış gibi davran, anı saña uşatıp bek süyeme: onu sana benzeterek çok seviyorum.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
uşatmak
ufalatmak· I, 211, 262 bkz> uşalmak, uwşatmak, üşelmek, üşetmek