uçar

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

uçar

с. оча торган

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

uçar

sif.
1. Uçan, təbəxxür edən, başqa hala keçib havaya qarışan. Uçar mayelər. Uçar qaz.
2. Uçan, havada, göylərdə seyr edən. Uçar quşlar. – Uçarda turacdır, qaçarda ceyran. S.Vurğun.

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

uçar

[uçor], at. Uçýan ulag. Çykdym depäň üstüne, Uçar geldi dessine (Halk döredijiliginden). Bir uçar uçýar, birisi gonýar, bir ýolagçy düşýär, beýleki münýär (B. Hudaýnazarow).
 ‣ Uçar meýdany uçarlaryň gonýan, asmana galýan meýdany.

Axir izdelgen sözler:

• kürsi,
• eğelemek,
• paten,
• zumlamoq,
• türkbiberi,
• aldawaç,
• seçelenmek,
• gayida,
• karalaş,
• interbreed,
• metodologiya,
• sakatlamak,
• afaq,
• kıım,
• piylik,
• pasang,
• matalt,
• kısırak,
• almashmoq,
• pishshiqliq,
• kiracı,
• uçar