uvalmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

uvalmak

kırılmak, parçalanmak. Cel urğanında kavdan xansla uvaldıla: rüzgâr çarpınca kuru otlar kırıldılar, butları kolları uvalğandı: bacakları elleri kırılmış, terekni butakları uvala tebregendi: ağacın dalları kırımaya başladı, miyala savut cerge tüşüp uvaldı: cam kapkacak yere düşerek kırıldı.

Axir izdelgen sözler:

• postpone,
• Mendil,
• nadir,
• Boylam,
• üyüşmək,
• Süs,
• çylşyrymlaşmak,
• kirme,
• boat,
• small,
• baryşgelişli,
• ala������,
• incessantly,
• clock,
• olaksaxor,
• Seçkin,
• azghan,
• gurp,
• chaqaloq,
• işləmək,
• küzlek,
• uvalmak