uruk

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

uruk

и. ыру; ыруг

Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)

uruk

1. Aşiret
2. Boy, Kabile
3. Çekirdek, Yenilmeyen çekirdek, Tohum

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

uruk

I, a. rûh; uruk tüşür-: maneviyatı kaybetmek; internatsionalizm urkunda: beynelmilliyet ruhunda; revolyutsiya urkunda: inklâp ruhunda.


II. 1. tohum 2. cins; 3.soy, kabile; uruk-tuuğan: soysop. hısım akraba.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

uruk

ip, urgan·I, 42, 66, 209, 221; II, 136, 205; III, 110, 330 bkz> urk

Axir izdelgen sözler:

• ceyranbaxışlı,
• karıncalanmak,
• emal,
• yaşut,
• Health,
• bakayak,
• öýdübermek,
• shilimshiq,
• qita,
• üñülmek,
• öwüç,
• Çavuş,
• öwüşgin,
• ilxıbaşı,
• inkvizisiya,
• içkü,
• öwürme,
• Takya,
• bakta,
• öwüşginli,
• şanalama,
• uruk