təğyir
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
təğyir
is. [ər.] Dəyişmə, dəyişiklik, dəyişdirmə, başqalaşma. Balalar müəllimdə zühur edən təğyiri düşündülər və hamısının üzündə məyusluq əsəri göründü. Çəmənzəminli. • Təğyir etmək (tapmaq, vermək) – dəyişmək, dəyişilmək. [Yusif:] On ildir ki, Şamdan ilə görüşməmişəm. İndi gərək ki, surəti də təğyir tapıbdır. N.Nərimanov. Namazı qurtarıb [Xudayar bəy] üzünü tutdu Vəliquluya, amma surətinə təğyir vermədi. C.Məmmədquluzadə.