tüğyan
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
tüğyan
is. [ər.] Daşma, qabarma, qaynama, coşub-daşma. // məc. Həyəcan, təlatüm. • Tüğyan etmək məc. – şiddət etmək, qaynamaq, coşmaq, azğınlıq etmək, qızışmaq. [Vaqif İbrahim xana:] ..Fətəli xan bir az çəkinirdi, indi qorxuram, o da tüğyan eləyə. Çəmənzəminli. Hava yenə də tüğyan elədi. S.Rəhimov. Tüğyana gəlmək – bax. tüğyan etmək. Coşdum zaman-zaman, gəldim tüğyana. M.Rahim. Qoca aşığın könlü sanki tüğyana gəldi. Ə.Məmmədxanlı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
tüğyan
I. qiyam, üsyan
{kıyam, isyan}
II. daşma, qabarma, qaynama
{taşma, kabarma, kaynama}
III. hiddət, qəzəb, həyəcan
{öfke, sinir, heyecan}
IV. çaxnaşma, vəlvələ
{coşku, velvele}