töş
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
töş
1. göğüs. döş; calañ töş: yaman, şiddetli; töş carı: bir metre kadar uzunluk ölçüsü (uzatılmış kolun parmak uçlarından göğüsün yarısına kadar); 2. dağın eteğinden birparça yukarı kısmı; yamaçın aşağı kısmı; töş tayan, bk. tayan.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
töş
1. Örs. ~ ağaç: örs kütüğü, çalkı ~: tırpan örsü, ~ bıla çögüç: örs ile çekiç, gürbeci ~: demirci örsü; 2. Gögüs, meme, döş. Atnı ~ü: atın göğsü, ~ kaña: göğüs tahtası, sternum, tişirıvnu ~ü: kadının göğsü, kadının memeleri; 3. Yokuş, tepe. bara bara ~ ge tayandık: gide gide yakuşa dayandık, sabiyle ~den enişge endile: çocuklar tepeden aşağıya indiler.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
töş
döş, göğsün başı,III, 125, 346