tutya

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

tutya

is. [ər.]
1. köhn. Kimyəvi maddə – sink.
2. məc. Mövhumatçıların müqəddəs saydıqları hər hansı bir şey. Xalq dalınca yüyürüşüb [mollanın] uzunqulağının ayaqlarının izindən torpaq götürüb tutya kimi evlərində saxlayırdılar. Ə.Haqverdiyev.

Axir izdelgen sözler:

• tırakay,
• esmoq,
• kefçi,
• talaş,
• töröt,
• namunali,
• vergici,
• esonlik,
• syzlatmak,
• bocoo,
• humanities,
• seksan,
• tundra,
• Çapkın,
• tepmek,
• neighbor,
• ıntımak,
• türküteşmek,
• kastum,
• azalmak,
• kirimək,
• tutya