tutunmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
tutunmak
ф. 1) төрле мәгъ. тотыну; 2) урынында калу; 3) сир. бәйләнү, тоташу
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
tutunmak
[tutunmok], işl. 1. Özüň üçin tutmak, öz hajatlaryň üçin bir işi amala aşyrmak. 2. gepl.d. Haýyş bilen ýüz tutmak. Gowusy, işiň biterini isleýän bolsaň, özüň tutunanyňdan gowusy ýokdur.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
tutunmak
tutulmak, edinmek, tutmak, yalnız başına tutmak, tutuşnìak· II, 23, 143, ,144 bkz> tütünmek