tutaqmoq

Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)

tutaqmoq

v.i. to fume, to seethe; to burn up; to wither from thirst. [tutaqish-, tutaqtir-]

Axir izdelgen sözler:

• diqqat,
• farming,
• keldeçi,
• rəna,
• əgərçi,
• öbüş,
• gyldyrgan,
• dash,
• mahr,
• Kakırık,
• desturxan,
• able,
• ornak,
• tuluk,
• bois,
• peydahlamak,
• cırtmak,
• müsəhhih,
• orqa,
• topaq,
• murad,
• tutaqmoq