toğay
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
toğay
is. coğr. Çay vadilərində meşə, çaybasar meşə.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
toğay
halka, çember, çep çevre, yuvarlak; eğri, kavisli, virajlı; kemer şeklinde, kemerli. ~ sızmak: çember çizmek, ~ matallı: halka şeklinde, ~ aylanıp kaytdık: çep çevre dolanıp döndük; ~ col: virajlı yol, toğay aylanñan çalman: kavisli dolanan çit, ~ avuzlu bıçak: kavisli ağzı olan pıçak, “ ~ arbazı tüz bolsun-Savar iynegi cüz bolsun” (alğışdan mısralar): Eğri avlusu düz olsun-Sağım ineği yüz olsun; ~ kaşlı: kemer kaşlı, ~ eşik: kemerli kapı.