tozuramak
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
tozuramak
1. Bk. tozmak; 2. Birbirine karışmak, perişan olmak,dağılmak. Çaçları tozurağandı: saçları bir birine karışmış, tozurağan tonun mahtar, acaşhan colun mahtar (as.): hırpanî kılıklı kürkünü över, yolunu şaşıran yolunu över.