tonkaymak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

tonkaymak

yuvarlanıp düşmek, tepetaklak düşmek, boca etmek, cartayı çekmek (mec.). Buzda cürüyme dedim da tonkaydım: buzda yürüyeceğim dedim de tepe taklak düştüm, Surhaynı tonkayğan haparı bardı: Surhay’ın öldüğü söyleniyor.

Axir izdelgen sözler:

• stansiye,
• tadqiq,
• Mahmuz,
• buzaw,
• papak,
• yəyimcil,
• grown,
• Aday,
• vahim,
• kod,
• Tuç,
• every,
• pitting,
• özgünlük,
• çalkan,
• tarhun,
• gandiraklamoq,
• ceper,
• çocukça,
• ikindi,
• kéyin,
• tonkaymak