tonkaymak
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
tonkaymak
yuvarlanıp düşmek, tepetaklak düşmek, boca etmek, cartayı çekmek (mec.). Buzda cürüyme dedim da tonkaydım: buzda yürüyeceğim dedim de tepe taklak düştüm, Surhaynı tonkayğan haparı bardı: Surhay’ın öldüğü söyleniyor.