toka
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
toka
[Köken: Anlam genişlemesi] (Saç tokası): Taralgı, (Kemer/Kayış tokası): Toka
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
toka
I и. 1) аел; 2) төке (брошка)
tokaII и. 1) кул кысышу; 2) (бокалларны) чәкештерү
ercilasun1991
toka
Türkiye Türkçesi: toka
Azerbaycan Türkçesi: äl sıⱨma
Başkurt Türkçesi: kul kısışıv
Kazak Türkçesi: kol alısuv
Kırgız Türkçesi: kol karmaşū
Özbek Türkçesi: kol kısişiş
Tatar Türkçesi: kul kısışu
Türkmen Türkçesi: el gısışma
Uygur Türkçesi: kol kısış
Rusça: pojatiye ruki
ercilasun1991
toka
Türkiye Türkçesi: toka
Azerbaycan Türkçesi: togga
Başkurt Türkçesi: taralğı ilmäk
Kazak Türkçesi: toğa ayılbas
Kırgız Türkçesi: toğō
Özbek Türkçesi: toka
Tatar Türkçesi: präşki ayıl
Türkmen Türkçesi: toka
Uygur Türkçesi: taralğa
Rusça: pr'ajka
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
toka
[toko], at. 1. Guşagyň, çekiniň ujuna berkidilýän demir halka, doka. 2. Jebis durmagy üçin guşaga geýdirilýän gaýyş halka, doka. 3. zergärç. Gaýyşdan ýasalyp ýüzi kümüş şaýlyklar, guşgöziler bilen bezelen guşagyň ujuna birikdirilýän baglaýjysy, aýyltokasy.