tilsim
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
tilsim
is. [ər.] Mövhumatçılara görə, sehrli qüvvəyə malik söz və s.; ovsun, sehr (ən çox nağıllarda işlənir). İbrahim bir tilsim oxuyub, oldu tülkü, çıxıb kolun dibindən, yapışdı dəbrüşün boğazından, boğub öldürdü. (Nağıl). Bir tilsim oxuyub, oğlan oldu həminki Qaraqaş, özü də yıxılıb yatdı. (Nağıl). • Tilsim etmək – bax. tilsimləmək. Tilsimə düşmək – 1) bax. tilsimlənmək. [Gülzar Bəhruza:] Düz deyirəm, oğul, sən bu evdə tilsimə düşmüsən. Ə.Məmmədxanlı. Amma indi [Zəhra] elə bil tilsimə düşmüşdü. Y.Əzimzadə; 2) dan. çətinliyə düşmək, dolaşığa düşmək. İşi tilsimə düşmək. Tilsimə salmaq – bax. tilsimləmək. [Dərviş] Qaraqaşı görən kimi nə ki tilsimlər vardı, oxudu ki, Qaraqaşı tilsimə salsın. (Nağıl). [Telli arvad:] Baxıram bu sədr qızının gözlərinə, elə bilirəm, igidləri tilsimə salan sehr-cadudur. M.İbrahimov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
tilsim
sehr, ovsun, cadu
{sihir, efsun, büyü}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
tilsim
büyü
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
tilsim
(Arabic) enchanted place; enchantment, spell; talisman. ~ qil- to cast a spell on.
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
tilsim
a. tılsım, büyü, sihirbazlık; tilsim kıl-: büyü yapmak.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
tilsim
at. 1. gepl.d. Çala berkidilen, emel bilen edilen, çalaja ilteşip duran zat. Gapa gulp diýip alan zadym ýöne bir tilsim eken, iki gün geçmänkä zyňaýmaly boldy. 2. Bir zadyň ýasalyşynyň inçeden çylşyrymly usuly. Munuň nähili tilsimler bilen şeýle bolýanyny meniň bilesim gelýär.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
tilsim
a. Füsun, büyü.
Axir izdelgen sözler:
- nafratomuz,
- Əda,
- namgarchilik,
- ilceller,
- saygız,
- fief,
- Eybəcər,
- sayrı,
- leykoz,
- maksimalizm,
- coşmak,
- köpölök,
- moral,
- depelenmek,
- Məlahət,
- eleştirici,
- azuu,
- bukursı,
- malumatlı,
- dalaşgär,
- sayatçı,
- tilsim