taşlamak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
taşlamak
ф. 1) таш ату, ташка тоту; 2) таш түшәү; 3) күч. төрттереп сөйләшү
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
taşlamak
işl. 1. Zyňyp goýbermek, oklamak. 2. Bir zady ulanmagy bes etmek, goýmak. Men çilimi taşladym. 3. Galdyrmak, goýup gitmek. Hiç kim obany taşlap göçmedi (“Edebiýat we sungat”). 4. Ýazmak, düşemek. Dört töweregine giň edip keçe taşlap, seleň ýer etdiler (B. Seýtäkow). 5. Guzlamak, dogurmak. Baýtalynyň gün-sähedi dolup, tazyň çagasy ýaly bir zat taşlady (“Görogly”). 6. Ýüz öwürmek, ýanynda ýaşamazlyk. Imansyz atasyndan- a muňa rehnet bolmady, çagajykka taşlap gitdi (T. Gurbanow).
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
taşlamak
atmak, fırlatmak, düşürmek, bırakmak, kaybetmek, terketmek. Suv, ölgen çabaknı cağağa taşladı: su ölü balığı kıyıya attı, Cılan terisin taşlağandı: yılan derisini atmış, iynegibiz bügeçe taşlağandı: ineğimiz bu gece çürüklemiş, ineğimiz bu gece bızasını düşürmüş, es ~: şuurunu kaybetmek, bayılmak, Soslan akılın taşlağandı: Soslan aklını kaybetmiş, atamı üyün, mülkün taşladım: babamın evini mülkünü bıraktım, babamın evini mülkünü terkettim, eki cıldan beri tütünnü taşlap turama: iki yıldan beri sigarayı bırakıp duruyorum, tük ~: tüy atmak.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
taşlamak
taşlamak; gurbete gitmek, dışarılıklı olmak, III, 294