talib

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

talib

is. [ər.] klas.
1. İstəyən, birinə evlənmək istəyən oğlan, kişi və ya birinə ərə getmək istəyən qız, qadın. [Platon:] İlk talib Xumar için hər kim; Hər kim olmuş olursa, rədd etməm. H.Cavid. • Talib olmaq – istəmək, evlənmək və ya ərə getmək istəmək. Qız hər necə olsa yarə talib; Əlbəttə, gərək həyası qalib. Füzuli.
2. Meyil edən, istəyən, həvəsində olan, arzusunda olan. Mən nəinki bircə tuta, bəlkə də meyvəcatın heç birinə o qədər talib deyiləm. C.Məmmədquluzadə. Mən nura fəqət talibəm, atəş nəmə lazım. H.Cavid.

Axir izdelgen sözler:

• qürbət,
• halamazlyk,
• Tekçe,
• Ko'k,
• amah,
• propaedeutic,
• şermende,
• arın,
• karbüratorlu,
• örmöçü,
• Ölümsüz,
• tınmak,
• anemi,
• Tapçan,
• sekirtmelüü,
• saik,
• MUAMMA,
• bögen,
• arıklığısemizliği,
• tənəkə,
• unat,
• talib