sənubər
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
sənubər
is. [ər.]
1. Şam ağacı, küknar. [Usta] şagirdinin vərdənə ilə yaydığı kündələri kürəyə sərir, tez-tez oda atır, neçə dəqiqə keçməmiş buğlanan səngəkləri qızmar kürədən çıxarırdı. Mir Cəlal. Ertəsi gün səhər tezdən Məmməd bazardan təzə səngəklə pendir aldı. P.Makulu.