səliqə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
səliqə
is. [ər.] Nizam və qayda, bir şeyin düzgün vəziyyəti, nizamda olması. Səliqəyə salmaq. Şeyləri səliqə ilə düzmək. Kitabları səliqədə saxlamaq. – Evin səliqəsində heç bir dəyişiklik yox idi. M.Hüseyn. Qədir kişi Fərmanın evinin səliqəsini çox bəyəndi. Ə.Sadıq. // Bir şeyi nizam və qaydada, gözəl vəziyyətdə saxlama və ya işləmə qabiliyyəti. Onun səliqəsinə söz yoxdur. • Səliqə ilə – bax. səliqəli 1 və 3-cü mənalarda. Oğlan çox səliqə ilə geyinmişdi. İ.Əfəndiyev. Cahangirovun seyrək ağ saçları səliqə ilə dala daranmışdı. S.Qədirzadə.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
səliqə
çeki düzen, özen