sıy

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

sıy-

III, sığmak; cerge sıyar iş emes: yere sığacak iş değil (havsalanın almadığı bir iş); oozğo sıyar kep aytsañçı: (adamakıllı ve işe ait söz söylesene).

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

sıy

I, 1. hediye, mükâfat, ikramiye; 2. hürmet, izaz, ikram; sıy kör-: hürmete ve takdire mazhar olmak; sıyğa al- = sıyla-; üyünö çakırıp, sıyğa aldı: evine çağırarak, ikram etti; sıyıñ menen ber: iyilikle ver; saltanattuu sıy es. ziyaret.


II, ( krş. sın II) Kırgız dilinde kaybolmuş sı- () fiilinden şimdiki zaman sıla siygasıdır: kolumdu sıy çaap taştadı: kolumu kırdı; arka moynun sıy koydu: sırtının kemiklerini kırdı.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

sıy

şeref, onur, değer, saygınlık, hatır. Bu maña ullu ~dı: bu bana büyük şeref, ~ bermek: değer vermek, ~ı bolmağan adam: saygınlığı olmayan adam, ~ın költürmek: ululamak, yüceltmek, Ol tamadanı sıyın kötürtüp söleşdi: o lideri yücelterek konuştu, kesiñe ~mı izleyse: kendine saygınlık mı arıyorsun, ~ım bıla keteyim: onurumla gideyim, değerim düşmeden gideyim, ~lı bol: hatırlı ol, seni ~ıñ töpbemde bolsun (d): hatırın başım üstüne.

Axir izdelgen sözler:

• ım,
• üçkül,
• Ala,
• öküş,
• urmak,
• DELMEK,
• Bunday,
• tulmak,
• duygu,
• ırıñ,
• xıx,
• pipik,
• yığınaq,
• tergemek,
• dekabr,
• güfte,
• Domates,
• çinli,
• Cuv,
• səyyar,
• gapmak,
• sıy