sık
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
sık
[Köken: Yerel] Yığı, Yış
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sık
с. еш; куе, тыгыз, нык; тар, кысынкы; sık çalılıklar куе куаклык; sık kumaş тыгыз тукыма; sık orman куе урман; sık saç куе чәч; sık sık бик еш, тыгыз, якын; bir yere sık gitmek берәр җиргә еш бару
ercilasun1991
sık
Türkiye Türkçesi: sık
Azerbaycan Türkçesi: sıⱨ
Başkurt Türkçesi: yış kuyı
Kazak Türkçesi: jiyi
Kırgız Türkçesi: köp cış
Özbek Türkçesi: ziç ḳalin
Tatar Türkçesi: yış kuyı
Türkmen Türkçesi: sık yığı yığcam
Uygur Türkçesi: pat-pat ziç
Rusça: çastıy
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
sık-
sıkmak; kir sık-: çamaşırı sıkmak; bit sık-: bitleri ezmek.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sık
az,III, 130