sürçmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sürçmek
ф. 1) сөрлегү; 2) күч. ялгыш адым ясау, ялгышу
ercilasun1991
sürçmek
Türkiye Türkçesi: sürçmek
Azerbaycan Türkçesi: sürçmäk
Başkurt Türkçesi: hörönöv abınıv
Kazak Türkçesi: sürinüv
Kırgız Türkçesi: müdürülṻ
Özbek Türkçesi: kàkılib (türtinib) ketmàk
Tatar Türkçesi: sörinü abınu
Türkmen Türkçesi: sürüşmek büdremek
Uygur Türkçesi: putlaşmak
Rusça: spotıkat's'a ostupat's'a
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sürçmek
sürçmek, ayak kaymak·III, 420 bkz>surç ıtmak, sürçitmek