sokur
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sokur
1. и. иск. сукыр тычкан. 2. с. 1) эчкә баткан (күзләр); 2) бер күзе сукыр (кеше)
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
sokur
1. Âmâ Kör
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
sokur
kör; sokur tıyın bk. tıyın II; sokurğa tayak karmatkanday boldu: (bu), köre değenek tutturulmuş gibi oldu (yani bu artık işe vuzuh, katiyet ve emniyet verdi; sokur sezim bk. sezim.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
sokur
syp. Göz almasy, göz mäzi aýrylan. Yhlas bilen aglasaň, sokur gözden ýaş çykar (Nakyl).
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
sokur
kör, âma. Karav ~: bakar kör, ~köz: kör gözlü, ~ boldu da kaldı: kör oluverdi, ~ içegi: kör barsak, ~ sav da tanırça: kör sağlam da tanıyacak gibi, ~ çibin: kör sinek, büve, sığır sineği, ~ caşırğannı sav tapmaz (d): körün sakladığını sağlam bulamaz, ~ğa kayda da karañı (d): köre her yer karanlık, ~ süygen sav köz (d): körün istediği sağlam göz, ~ tuthanın bek tutar (d): kör tuttuğunu bırakmaz, ~elge kirsen közleriñi katı kıs (as.): kör memlekete gidersen gözlerini yum, görgüsüz yere gidersen, sen de onlara uy.