sarkıtmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sarkıtmak
ф. 1) (асылындырып) төшерү; iple sarkıtmak җеп белән төшерү; 2) күч. арго. асу, асып кую
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
sarkıtmak
akıtmak, çıkarmak, indirmek. Cavnu cuvup suvun sarkıtama: yağı yıkayarak suyunu akıtıyorum, eskileni sığıp suvların sarkıt: çamaşırları sıkarak sularını akıt, cıcımnı enişge sarkıt: ipi aşağı indir.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sarkıtmak
damlatmak· II, 339