saleh
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
saleh
sif. [ər.] köhn.
1. Yararlı. Dedim: saxla məni, qul olum sənə; Qardaş yox, saleh oğul olum sənə. A.Səhhət.
2. İxtiyarı olan. Saleh mindi qara nər; Süsən, sünbül, qaranər; Doğsa günəş camalın; Şah dağından qar ənər. (Bayatı).
3. Dinin əmrlərinə uyğun hərəkət edən. Əməlləri saleh olmayanları; Orda özün kimi üryan görərsən; Qaynar tiyanlarda büryan görərsən. M.Müşfiq.