sahyp

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

sahyp

[sa:hy:p], at, k.d. 1. Eýe, hojaýyn; uly wezipeli adam. Bu çarbagda birnäçe sahyplar, şa ogly şazadalar, beg ogly begzadalar seýil edip ýörer erdiler (“Zöhre – Tahyr”). 2. Dost-ýar.

Axir izdelgen sözler:

• otomatik,
• başaq,
• tapı,
• hamballıq,
• geçelge,
• husband,
• sarğı,
• Gajir,
• renç,
• Şərq,
• Bürc,
• öksemek,
• sarak,
• dombay,
• derti,
• tek,
• leytmotiv,
• sykym,
• çivit,
• Sili,
• horjun,
• sahyp