saban
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
saban
и. сабан, сука; saban demiri сука калагы
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
saban
1. Çift (tarım)
ercilasun1991
saban
Türkiye Türkçesi: saban
Azerbaycan Türkçesi: kôtan
Başkurt Türkçesi: haban
Kazak Türkçesi: soka
Kırgız Türkçesi: soko būrsun
Özbek Türkçesi: àmàç soka
Tatar Türkçesi: saban
Türkmen Türkçesi: azal künde
Uygur Türkçesi: sapan amaç boğusa
Rusça: plug soⱨa
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
saban
tarla, ekin ekilen toprak parçası. Arpa ~la: arpa tarlaları, küzlük ~: güzlük tarla, ~ temir: pulluk, ~ suğaruv: tarla sulama, orulğan ~: biçilmiş tarla, ~ı bolmağannı salamı bolmaz (as.): tarlası olmayanın samanı olmaz.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
saban
sapan, çift ve çiftçi takım ve aygıtları; çifçilik·I, 402;II, 214; III, 216