rəvan
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
rəvan
sif. və zərf [fars.] Axıcı, səlis, aydın, asan oxunula və başa düşünülə bilən tərzdə. Xəyal etmişdi Vaqif kim, rəvan bir xoş qəzəl yazsın. M.P.Vaqif. // Oxunaqlı, aydın, səlis, aydın başa düşülən. Rəvan yazı. Əsərin dili rəvandır. Roman rəvan oxunur. ‣ Yoluna (yolu ilə) rəvan olmaq – yola düşmək, getmək. Qız cavab verməyib, atılıb qaçdı, Məşədi Qasım da yolu ilə rəvan oldu. Çəmənzəminli. Çəkirdi yaylıma sürünü çoban; Olurdu qaçaqlar yoluna rəvan. H.K.Sanılı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
rəvan
səlis, sərbəst, axar, hamar
{mükemmel, serbest, yolunda, düzgün}