rəiyyətpərəst
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
rəiyyətpərəst
(=rəiyyətpərvər) sif. [ər. rəiyyət və fars. ...pərvər, ...pərəst] köhn. Öz rəiyyətini sevən, onun rifahına çalışan. Atabəylər rəiyyətpərvər deyildir. M.S.Ordubadi. Möhsün .. özünü hər yerdə, hər bir məclisdə rəiyyətpərəst (z.) göstərir. S.Rəhimov.