ruhən

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ruhən

zərf [ər.] Mənən, mənəvi cəhətdən, ruhca. Ruhən bağlı olmaq. – Ruhən doğulan parıltı, rövnəq; Zahirdə verir büruzə, mütləq. Şəhriyar.

Axir izdelgen sözler:

• olgunday,
• tinmoq,
• Fragment,
• közlük,
• insanlık,
• sermetmek,
• chronology,
• kayrat,
• Kaşımak,
• tändirmek,
• yakka,
• artışmak,
• sandglass,
• Onda,
• ötkör,
• arka,
• orma,
• Apa,
• judun,
• qolqanot,
• organization,
• ruhən