ruhən

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ruhən

zərf [ər.] Mənən, mənəvi cəhətdən, ruhca. Ruhən bağlı olmaq. – Ruhən doğulan parıltı, rövnəq; Zahirdə verir büruzə, mütləq. Şəhriyar.

Axir izdelgen sözler:

• bükdələmək,
• sarımaq,
• yeşik.,
• slight,
• Soğulmak,
• ko’prik,
• Mide,
• tuzmoq,
• vaks,
• öwürçöwür,
• kartañ,
• Qayroq,
• qibt,
• eşkile,
• barsay,
• borbay,
• Peşkir,
• gözene,
• tasa,
• Fazla,
• thirsty,
• ruhən