rozugär

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

rozugär

[uro:zuğä:r], at. 1. Ýaşaýyş, durmuş. Bipaýan perzende ýörme, guwanma, Indi maňa özge rozugär olmaz (“Hüýrlukga – Hemra”). 2. Gün- güzeran. Magtymguly niçik geçse rozugär, Haka şükür et, barma namarda, zynhar (Magtymguly). Narly, tüweleme, zor, hemişe rozygäriň aladasy bilen (O. Ödäýew).

Axir izdelgen sözler:

• qiyməqovurma,
• Niçik,
• hörükləmə,
• cılañbaştan,
• agayın,
• qəbir,
• asaba,
• Xəyal,
• ýazyk,
• Ştat,
• Although,
• warp,
• çıñkıl,
• karşut,
• bilekse,
• subservient,
• bekit,
• cebele,
• şöhlat,
• porcupine,
• yıpar,
• rozugär