rakyp

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

rakyp

[yraky:p], at. 1. Duşman, keseki, ýat. Rakyp duýsa, bizi kylar äşgärä, Melamat köp bolar, tow düşer ara (“Zöhre – Tahyr”). 2. göç.m. Mähirli, rehimli, mähriban, rehimdar. Eje! Heý dünýäde senden eziz, senden rakyp adam barmyka? (T. Gurbanow).

Axir izdelgen sözler:

• baýamak,
• sepiş,
• əyirmək,
• karmaşmak,
• motosiklet,
• kempir,
• sərapərdə,
• beyim,
• targil,
• saylimaq,
• eri,
• Yoy,
• lampa,
• gom,
• halwa,
• Dalak,
• eruz,
• alama,
• Bergi,
• tezak,
• oglan,
• rakyp