quş
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
quş
is.
1. Bədəni tük və lələklə örtülü, ikiqanadlı, ikiayaqlı, dimdikli uçan heyvan sinfi. Yırtıcı quşlar. Ev quşları. Oxuyan quşlar. Köçəri quşlar. Su quşları. – Quşlar yuvalarında oturub, dimdiklərini təmizləyirdilər. N.Nərimanov. Quşlar qayıdıb oxur təranə; Şaxlarda tikirlər aşiyanə. A.Şaiq.
2. Ətlə dırnağın bitişdiyi yerdə ətdən aralanmış incə dəri hissəciyi. ‣ Quş südü – tapılmaz şey, heç yerdə mövcud olmayan xəyali bir şey. İş tapmaq, necə deyərlər, quş südü tapmaq kimi bir şey idi. P.Makulu. Quş-quş olmaq – bir-birinə bitişib aralanmamaq (kirpiklər haqqında). ..Bibim gəldi bizə, oğlanı naxoş görüb .. dedi: – Ay qız, baxıram, uşağın gözləri saralıb, kirpikləri quş-quş olub və başının tükü bizbizdi. “Mol. Nəsr.” Quşu qonmaq – meyli düşmək, xoşuna gəlmək. Dəmirçioğlunun müştəriyə quşu qondu. “Koroğlu”.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
quş
kuş