quvarlanmaq

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

quvarlanmaq

f. məh. Ürəklənmək, fərəhlənmək. Bəxtiyar tüfənglə vermədən ara: – Ya mən ölməliyəm, ya siz! – deyirdi; Cəlal quvarlanıb nəşə yeyirdi. S.Vurğun.

Axir izdelgen sözler:

• Yüzbaşı,
• yavuklu,
• kirtle,
• telkin,
• tüñülgen,
• üdüröy,
• yapı,
• havadar,
• yarmakan,
• bastık,
• yasanchuqluq,
• olmaya,
• revmatizm,
• yaşurgan,
• qabağardan,
• ifloslik,
• tiri,
• yayım,
• tirli,
• baqiy,
• ýaşmak,
• quvarlanmaq