qoşma
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qoşma
I.
1. “Qoşmaq”dan f.is.
2. sif. Qoşulan, özü hərəkət edə bilməyən. Qoşma inventar. Qoşma vərdənələri traktor yedəkləyir.
3. sif. Bir-birinə qoşulan, bağlanan, birləşdirilən.
II. is. qram. Müstəqil mənası olmayıb, nitq hissələrindən sonra gəlib müxtəlif münasibət bildirən köməkçi söz; məs.: görə, ötrü, başqa.
III. is. ədəb. Hər bəndi dörd misradan ibarət lirik şeir forması. Vaqifin qoşmaları. Aşıq Ələsgərin qoşmaları. – Mən səni görmüşəm on beş il əzəl; Dilində bir qoşma, bir dərdli qəzəl. S.Vurğun.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qoşma
I. bağlama, bəndləmə, ilişdirmə
{bağlama, birleştirme, iliştirme}
II. birləşdirmə
{birleştirme}
III. göndərmə, getmə
{sekme, gitme}
IV. düzəltmə, yaratma
{düzeltme, yaratma}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
qoşma
ek