qozbel
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qozbel
sif.
1. Döş və ya arxa sümüklərinin əyilməsi nəticəsində beli qoz kimi qalxıq; donqar. Qozbel adam. – [Qulu:] Podnos elə köhnədir ki, ortası qozbel adamın beli kimi qalxıbdır. S.S.Axundov. // İs. mənasında. [Dilbər:] Doğru demişlər: qozbeli qəbir də düzəldə bilməz. C.Cabbarlı.
2. Bükülmüş, əyri, bir tərəfi çıxıq. Qozbel tir. Qozbel divar.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
qozbel
kambur