qartımış
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qartımış
f.sif.
1. Qocalmış.
2. məc. Təzəliyini, təravətini itirmiş, köhnəlmiş (insan, heyvan, bitki haqqında). Qədir .. fikirləşdi ki, Mirzə qəribə adamdı, atasından o boyda evi yerlə-yeksan olub, yurdu dağılıb, onun dərdini çəkmir, bir qartımış ağac hayındadı... İ.Məlikzadə.