qartımış
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qartımış
f.sif.
1. Qocalmış.
2. məc. Təzəliyini, təravətini itirmiş, köhnəlmiş (insan, heyvan, bitki haqqında). Qədir .. fikirləşdi ki, Mirzə qəribə adamdı, atasından o boyda evi yerlə-yeksan olub, yurdu dağılıb, onun dərdini çəkmir, bir qartımış ağac hayındadı... İ.Məlikzadə.
Axir izdelgen sözler:
- hamnafas,
- çanç,
- muayene,
- yuzlab,
- burdasurda,
- jazalanmaq,
- cəzb,
- nazilmək,
- həvəskarlıq,
- marı,
- sézik,
- taslak,
- hep,
- otarmaq,
- qozichaq,
- imon,
- dingillamoq,
- aylanıvçuluk,
- chamber,
- goy,
- gerçek,
- qartımış