qarmaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qarmaq
I. is.
1. Şey asmaq, yaxud qaldırmaq üçün ucu yuxarıya doğru əyilmiş qalın mıx, çəngəl. Əti qarmaqdan asmaq. Paltarı qarmaqdan asmaq.
2. Balıq tutmaq üçün ucu şiş çəngəl; tilov. • Qarmaq atmaq (sallamaq) – balıq tutmaq üçün qarmağı suya salmaq. Bir az aralıda sakit gölün başında dayanan Əlyar qarmağı sallayır və çox gözlədikdən sonra qarmağın tərpənməsinə sevinir. S.Rəhimov.
3. İki şeyi bir-birinə ilişdirmək, bənd etmək üçün ucu əyilmiş dəmir alət, çəngəl. ..Durdum, getdim ara qapını örtdüm və gördüm ki, hələ möhkəm qarmağı da var. C.Məmmədquluzadə. [Usta Əsgər:] Elə diş var kəlbətin ilə çəkərlər, eləsi var maşın ilə çəkilir, eləsi də var ki, qarmaq ilə çəkilir. A.Səhhət.
II. f. bax. qanırmaq. Hətta utanmadan boylu qadının; Qollarını qarıb gəzdi polislər. M.Rahim.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qarmaq
çəngəl, tilov
{çengel, olta}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
qarmaq
çengel, kanca
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
qarmaq
Olta, çengel iğne. Qarmaq salmaq – Olta atmak. Qarmaqqa élinmaq – Oltaya yakalanmak; olta yemini kapmak.