qaqqıldamaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qaqqıldamaq
f.
1. Çığırma, qaqqıltı salmaq (toyuq və quşlar haqqında).
2. Bərkdən gülmək, qəhqəhə ilə gülmək. Övci-fəzadə görərək boynunu; Səhnədə qaqqıldayıram indi mən. M.Ə.Sabir. Zəhra xanım əllərini bir-birinə vurub qaqqıldadı. A.Şaiq. Muradlı onun üzünə baxıb qeyri-adi halda qaqqıldadı. Mir Cəlal.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qaqqıldamaq
I. çığırmaq, bağırmaq
{çağırmak, bağırmak}
II. gülmək
{gülmek}