qaliba
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qaliba
ara söz [ər.] kit. köhn.
1. Çox ehtimal ki, yəqin ki, zənnimcə, mənə görə. Demirəm mən sənə şair deyilsən, var şerin; Vəzni var, qafiyə var, qaliba yox can, Yusif! S.Ə.Şirvani.
2. bax. qalibən. Ümum camaatında qaliba mütəəssib və avamlığını da mülahizə edəndə tamam məyusluq və naümidlik üz verirdi. C.Məmmədquluzadə.