qal
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qal
is. [ər.] köhn. Qarışıqlıq, hay-küy, çığır-bağır, mübahisə, qovğa. İgidin başı qalda gərək. (Ata. sözü). Vaqif ki düşübdür əqlü kəmaldan; Əskik olmaz başı qovğadan, qaldan. M.P.Vaqif. [Əlibaba:] Gərək qalda olsun igidin başı; Ancaq unutmasın dostu, yoldaşı. Z.Xəlil.