qaim
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qaim
sif. [ər.] klas. Sabit, davamlı, möhkəm. Min şükr ki, möhkəməm vəfadə; Hicranına qaiməm cəfadə. Məsihi. • Qaim olmaq – 1) sabit olmaq, sabitləşmək. Səndən dilərəm mədəd, ki daim; Təmkinim ola səninlə qaim. Füzuli. Kim su əgər tərpənsə, axsa daim; Təravəti olar o vaxt qaim. A.Səhhət; 2) yerini tutmaq.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qaim
sabit, möhkəm
{sabit, sağlam}