qahqah

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

qah-qah

zərf Qəhqəhə ilə, bərkdən. Əl-ələ çalanda, qah-qah güləndə; Əyləşib qalanda, pünhan olanda; Deyib danışdığı yadıma düşdü. Aşıq Hüseyn. Qah-qah gülüş getdi; Asdım dəstəyi; Nəfəsimi dərməmiş, dring-dring yenə zəng oldu. R.Rza. // is. Qəhqəhə. • Qah-qah etmək (çəkmək) – bərkdən qəhqəhə ilə gülmək (çox vaxt “qah-qah çəkib gülmək” şəklində işlənir). [İskəndər:] Allahın iti də mənim sözümə baxmır, nə qədər elədim, içəri girmədi. Xa... xa... xa... (qahqah çəkib gülür). C.Məmmədquluzadə. Gördük vədlərdən təkcə söz qalıb; Zülm qah-qah çəkir, haqsa hönkürür. B.Vahabzadə.

Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)

qah-qah

s. qahqaha.

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

qah-qah

Kahkaha. Qah-qah sélip külmek – Kahkaha atmak.

Axir izdelgen sözler:

• muun,
• ýaňsylamak,
• sundew,
• ajmuk,
• bibioğlu,
• nayzabardor,
• Tekin,
• fədakarlıq,
• ışıklık,
• dəfinə,
• kulunlamak,
• homuz,
• qaqillamoq,
• sistematik,
• chapak,
• chorvachi,
• tumus,
• qani,
• coldness,
• qurs,
• bica,
• qahqah