pəl
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
pəl
is.: pəl qatmaq (vurmaq) – bir işə maneçilik törətmək, əngəl olmaq, pəlləmək. ..Onu vuran adam ümumi işə pəl qatır, tək özünə yox, gördüyü xeyirli işə də əngəl törədir.. M.Hüseyn. [Gilə Nəbiyə:] Biz toya çoxdan hazırıq. Gülüstanın ölümü, nə bilim, aranın qarışması işimizə pəl vurdu. Ə.Abasov.